Arkivo
Malkovrita bakterio ŝanĝas la manieron serĉi vivon en la kosmo
Sciencistoj de NASA trovis en la sedimentoj de la lago Mono de Kalifornio (Usono) bakterion kiu bazas sian metabolon en arseno kaj entenas tiun ĉi elementon, veneno por la vivo tia, kia ni konis ĝis nun, en sia kemia strukturo. Tiu ĉi malkovro inaŭguras tute novan ĉapitron en la mikrobiologio kaj malfermas novajn eblecojn al la serĉado pri ekstertera vivo. “Kun tiu ĉi nova elemento en la listo de tiuj, kiuj konstituas la vivon, nun ni eble povos trovi ET”, asertis en gazetara konferenco dissendita pere de interreto, la direktorino de la programo pri astrobiologio de NASA, Mary Voitek.
Kelkaj lunoj kaj planedoj de nia sunsistemo, kiel ekzemple Titano aŭ Marso, estas nun kandidatoj por tiu serĉado.
Karbono, hidrogeno, nitrogeno, oksigeno, fosforo kaj sulfuro estas la bazaj elementoj de la vivo en la Tero, tia, kian ni konas ĝis nun. La fosforo, precipe, estas integra parto de la kemia strukturo de la DNA kaj de la RNA, kiuj enhavas kaj transportas la genetikajn instrukciojn de la vivo, kaj ankaŭ de la muroj de la ĉeloj kiuj konstituas la histojn de la vivaj organismoj. Sen fosforo ne ekzistas vivo. La bakterio trovita en la lago Mono de la esplorantino Felisa Wolfe-Simon, kiun ŝi nomis GFAJ-1, uzas arsenon por tiuj funkcioj, anstataŭ fosforon, kiel pruvis sia skipo en artikolo publikigita hieraŭ en la revuo Science Express.
Ĉeestanta en tiu konferenco, la juna esplorantino rimarkigis, ke “tiu ĉi malkovro memorigas al ni, ke la vivo tia, kian ni konas povas esti multe pli fleksebla ol ni kutime pensas”. Krom tio, “se mikroorganismo povas fari ion, tiom neatendebla, kio plu kion ni ankoraŭ ne vidis povas fari la vivo? Ni nepre devas malkovri tion”, ŝi diris, rimarkigante, ke tio malfermas novan pordon en la serĉado de vivo ekster la Tero. “Iam ni trovos vivon en alia loko”, ŝi konkludis.
Fonto: http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-11886943
Teorio pri eksterteraj ĉeloj en la ruĝa pluvo de Barato
Okazis en Barato de la 25-a de julio ĝis la 23-a de septembro 2001: pluvo ruĝkolora. Komence oni kredis, ke ĝi estis akvo miksita kun sablo kaj fungoj, sed kiam Godfrey Luois (fizikisto en la Universitato Koĉi pri Scienco kaj Tekniko) faris pli proksiman analizon, trovis ruĝajn ĉelojn kiuj havis rimarkindan similecon kun la mikroboj de la Tero, sed sen DNA (tio tuj ekskludis la plejparton de la konataj biologikaj ĉeloj).
Por kompreni tion, kion sekvas, oni devas klarigi, kio estas panspermio: hipotezo kiu proponas, ke la esenco de la vivo estas disemata tra la tuta universo (kometoj, interstela pulvoro, asteroidoj) kaj ke la vivo komencis en la Tero pere de unu el tiuj fontoj. La ideo havas sian originon en kelkaj konsideroj de la greka filozofo Anaksagoro kaj estis en 1908 kiam la sveda kemiisto Svante August Arrhenius uzis la vorton panspermio por klarigi la komencon de la vivo en nia planedo.
Panspermio ne estas ideo tro agnoskita en la scienca komunumo, sed ne tute sensenca se konsideri, ke diversaj specoj de mikroboj postvivas en la malpleno de la kosmo dum monatoj kaj fojfoje jaroj.
En 2006 Godfrey publikigis la rezultojn de la esploro pri la ruĝa pluvo (kun kredorevizio) en Astrophysics and Space, en kiu li sugestas, ke la ĉeloj kiuj donis la koloron al la pluvo povas havi eksterteran originon devenantaj el objekto (kometo aŭ asteroido) kiu malintegriĝis en la supera atmosfero de la Tero kaj disgutiĝis sur la nuboj kiuj poste faligis pluvon sur Hindio kun tiu koloro.
Jam en tiu momento la studo kaŭzis ĉiaspecajn diskutojn, sed tio, kion Louis kaj Chandra Wickramasinghe, de la Universitato Cardiff (unu el la ĉefaj defendantoj de la panspermio) publikigis kaj asertis en la lastaj tagoj estas eĉ pli surprizanta: la ĉeloj trovitaj en la ruĝa pluvo ŝajnas inertaj kiam ili estas al la media temperaturo, sed kiam la temperaturo atingas 121 gradojn celciajn ili komencas reproduktiĝi. Ĉeloj filinaj aperas ene de la originalaj ĉeloj patrinaj kaj la nombro da ĉeloj de la specimeno pliiĝas kun la daŭro de la ekspozicio al tiu temperaturo.
La fakto estas ke, kvankam oni konstatis tian konduton kun ĉeloj konataj, oni neniam vidis nenion similan je tiaj temperaturoj. Sed tio ne signifas, ke ni estas antaŭ la unua definitiva pruvo pri ekstertera vivo, tio simple povas temi pri nova formo de ĉeloj vivaj teraj, kiuj ne estis malkovritaj antaŭe. Fakte ankoraŭ mankus sendependa pruvo pri tiaj asertoj por ke ili estos agnoskitaj de la scienca komunumo.
Louis kaj Chandra ankaŭ faris analizon de la brilo de la ĉeloj kiam oni bombardas ilin kun la lumo kaj ili certigas, ke ĝi estas tre simila al spektroj de elsendo ne klarigitaj en iuj partoj de la galaksio, kiel la Ruĝa Rektangulo.
Se tio estus certa, ni devus rekonsideri ankaŭ la originon de la vivo, ĉar tiam ni mem estus eksterteranoj.
Malkovritaj 140 planedoj similaj al la Tero
La kosmosondilo Kepler detektis tion, kio ŝajne estas 706 novaj planedoj kaj kvin novaj
sunsistemoj, laŭ anoncis la skipo da esplorantoj de NASA respondeca pri la misio Kepler. Oni taksas, ke inter ili estis trovitaj ĉirkaŭ 140 rokajn planedojn kun akvo, nome tre similaj al la Tero, kun kondiĉoj por havi ian vivon.
Astronomoj okupiĝas nun por kalkuli kiom stabilaj estas ĉi tiuj planedoj ene de ilia sistemo kaj tiel determini la eblecon, ke ekzistu vivo kaj se ĝi povas evolui en ĉi tiuj planedoj.
Ĉi tiuj rezultoj ekestis dum la ses unuaj semajnoj de la misio Kepler kaj se konsideri, ke la misio daŭros 4 jaroj, ekzistas granda potencialo trovi multajn malproksimajn planedojn kiuj povas havi ian vivon.
“La sekva paŝo post Kepler estos studi la atmosferojn de la planedoj kaj pruvi trovi vivosignojn”, diris Dimitar Sasselov, profesoro de Harvard kaj membro de la skipo de la misio Kepler.
Ebla ekstertera vivo en Titano
Du novaj studoj bazitaj en donitaĵoj de la misio Cassini kaj publikigitaj en specialigitaj revuoj sugestas eblecon de ekstertera vivo en Titano, unu el la lunoj de Saturno. La hipoteza ekzota vivo en ĉi tiu loko estus bazita en likva metano anstataŭ akvo.
En unu el la analizoj, publikigita en la digitala eldono de la revuo Icarus, oni klarigas kiel hidrogeno, abunda gaso en la atmosfero de la astro, malaperas kiam alvenas en la surfacon, io, kio pensigas la specialistojn, ke ia vivanta estaĵo estus absorvinte ĝin. En la dua, publikigita en Journal of Geophysical Research, oni emfazas en la manko de acetileno super la surfaco de la satelito.
Laŭ Chris McKay, de la Ames Research Center (NASA), ĉi tiu manko de acetileno estas grava, ĉar la ĥemia produkto estus la plej bona energifonto por vivo bazita en metano. Interpretiĝas do, ke acetileno estas konsumita de tiu ĉi ebla vivo kaj pro tio ĝi forestas. Ĉi tiu astrobiologo diras tamen, ke la afero de la hidrogeno estas pli delikata, ĉar la tutaj proponitaj meĥanismoj implicas konsumo de hidrogeno.
Se oni konfirmus vivo en Titano “tio estus duoble ekscita, ĉar ĝi estus nova vivoformo, sendependa de tiu bazita en la akvo kiu ekzistas en la Tero”, asertis la sciencisto.
Nuntempe, ekzisto de vivo bazita en metano estas tute hipoteza, ĉar ne ekzistas rektaj pruvoj pri tio. Kvankam estas teraj mikroorganismoj kiuj prosperas meze de ĉi tiu gaso aŭ produktas ĝin.
Lasta agroglifo raportita
Ĉi tiu estas la lasta agroglifo, raportita la 22-an de majo (2010) en Wilton Windmill (Wiltshire, Britio). Ĝi montras tre kompleksan cirklan bildon similan al muelejo kun matematikaj ordoj. Ne estas tritikkampo, sed kampo plena de malgrandaj flavaj floroj.
Fonto: http://www.cropcircleconnector.com/2010/june2010.html
NIFO-DOSIEROJ 