Arkivo
Operacio 23: Kontakto pere de ‘ouija’
En 1975, en la insulo Tenerifo (Kanaraj Insuloj), grupo da homoj estis protagonisto de serio da strangaj kontaktoj pere de tabulo ‘ouija’ (mi ne scias kiel traduki ĉi tiun vorton en Esperanton), kiuj kondukis al fizika vizito en internon de ŝipo. La plejparto de la spertoj okazis en la strando La Tejita, en la sudo de la insulo, kaj ne tro malproksime de la ĉefa flughaveno de la insularo.
La historio komencas kiam viro, Francisco Padrón, sufokita de la problemoj, stiras sian veturilon al krutbordo, preta por sin mortigi. Tiam, forte luma objekto aperas antaŭ li en la ĉielo. Francisco, surprizita, haltigas sian veturilon kaj li fine ne sin mortigas. Tio estis laŭ li kvazaŭ haltiga signalo. Ekde tiam, ŝokita pro sia sperto, li dediĉis sin esplori la neklarigeblajn fenomenojn por trovi klarigon al sia sperto. Li baldaŭ kontaktis gravajn personojn, sciencistojn, kuracistojn, advokatojn, kaj kun ili kreis grupon dediĉita al la esplorado de la strangaj fenomenoj kaj de la nifoj.
Tiu grupo estis pioniro dizajnante iajn sistemojn (mikrofonoj, rudimentaj komputiloj…) kaj miksigante ilin kun la ‘ouija’. Kaj en la sama loko kie Francisco Padrón volis sin mortigi, ĉi tiu grupo havis siajn strangegajn spertojn. Eksterordinara historio kiun ili nomis Operacio 23.
Antaŭ kelkaj semajnoj la hispana televidprogramo Cuarto Milenio dediĉis raporton al ĉi tiu afero. Krom la detaloj pri la afero, ĝi entenas la interesan ateston de unu el ĝiaj protagonistoj.
La eksterteranoj ne estas bonaj
Mi interesiĝas pri nifoj kaj ekstertera vivo ekde mi estis infano. Kiam mi estis 8-jara, kune kun mia familio mi vidis nifon en la ĉielo. Tiu epizodo ekestigis mian intereson pri ĉi tiuj aferoj, kaj ekde tiam mi provis informi min maksimume kaj multe pensis pri la vizitoj de eksterteranoj.
Dum la plejparto de mia vivo mi kredis, ke la eksterteranoj kiuj vizitas nian planedon (ĉar mi pri tio ne dubas) devis esti io simila al simplaj esplorantoj, estaĵoj interesitaj pri studo de la tera vivo kaj la homaj moroj. Mi neniam rigardis ilin kiel minacon por la homaro, kiel invadantoj kiuj volus detrui la Teron, kiel la marsanoj de la romano de H. G. Wells La milito de la mondoj. Laŭ mi la sola malŝatinda, abomena speco, estis nur la homa speco. La eksterteranoj ne povis esti similaj al ni, nek pli malbonaj. Kia absurda ideo, ĉar ili nepre devas esti multe pli evoluitaj kaj inteligentaj ol ni, kaj konsekvence siaj etiko kaj moralo ankaŭ estus multe pli disvolvitaj, ĉu ne?.
Sed estis io, kion mi ne komprenis: se ili estas bonaj, kial do ili ne helpas la homaron evolui kaj ĉesi suferi? Laŭ mi estis informinta min, mi malkovris, ke la plej spertaj studantoj de la nifo-fenomeno kaj de la eksterteraj forkaptoj ne kredas, ke la eksterteranoj estas bonaj, sed tute male. Esplorantoj kiel Budd Hopkins, David Jacobs aŭ Salvador Freixedo, kredas, sur la bazo de siaj studoj kaj de sia longa kariero, ke la eksterteraj estaĵoj kiuj vizitas la Teron havas malklarajn kaj tute ne flataj intencojn. Salvador Freixedo, aŭtoro de La granja humana (La homa farmo), estas konvinkita, ke la eksterteranoj nutriĝas pere de niaj emocioj kaj kolektivaj doloraj sentoj. Ili estus ankaŭ, laŭ li kaj aliaj multaj esplorantoj, tiuj kiuj estus kreintaj la religiojn por dividi la homaron por sia propra profito, kiuj instigus militojn kaj aliajn katastrofojn, kaj la respondeculoj de la stumpigo de bestoj en certaj lokoj (la fama Chupacabras). David Jacobs, kiu esploris la fenomenon de la eksterteraj forkaptoj dum multaj jaroj, asertas ke ju pli li esploras tiun fenomenon, des malpli ŝatas ĝi al li. Kaj ĉiuj ja scias pri la deklarojn kiuj la sciencisto Stephen Hawking faris antaŭ nelonge: li ankaŭ opinias, ke la eksterteranoj povus esti minaco por nia speco. Kio faras do la eksterteranoj en nia planedo? Mi ne scias, sed ankaŭ ju mi pli esploras la temon, des malpli ŝatas ĝi al mi.
Al la legantoj kiuj komprenas la hispanan, mi rekomendas aŭskulti la sekvan radian intervjuon kun Salvador Freixedo, kie li parolas pri ĉi tiu afero. Vi povas trovi la ceterajn partojn en YouTube.
Nifo fotografita en Ĉinio
La ĉina ĵurnalo People’s Daily publikigis la 21-an de oktobro (2010) bildon de tio, kio ŝajne estas du nifoj en la ĉielo de la urbo Kunmingo. La bildo estis kaptita ĉirkaŭ la 18.50 h per fotilo Canon 40 kaj lenso de 1740/f4, kun tempo de ekspono de ĉirkaŭ 20 sekundoj.
Fonto: www.english.people.com.cn
FRAŬDOJ: La sekco de la eksterterano de Roswell
Je la fino de aŭgusto 1995 debutis en la tuta mondo filmon –distribuita de la kompanio Merlin Productions, de la anglo Ray Santilli- kiu montris supozatan sekcon de eksterterano kaptita dum la fama incidento okazinta en Roswell (Nov-Meksiko) en 1947. La novaĵo asertis, ke armea kameraisto 82-jara deprenis de la Usonaj Aerfortoj nekredeblan kolekton da vidbendoj en kiuj du homoj surmetantaj kuracistan uniformon ŝajne realigis nekropsion al la korpo de humanoido. La spektantoj ne havis alian rimedon ol diskuti la aŭtentikecon de la filmo nur surbaze de tiuj bildoj, ĉar neniu pli krom iliaj iniciantoj povis atingi la originalajn vidbendojn kaj la ateston de la aĝa armea kameraisto, kiu onidire decidis seniĝi de la dokumento pro tio ke –laŭ klarigis Santilli-, li “bezonis la monon por pagi la geedziĝon de lia nepino”.
Jam de la komenco, Merlin Productions faris ĉion eblan por asekuri la komercan ekspluatadon de la filmo kaj eviti, ke ĝi estus ekzamenata. Pro tiu kialo, la skeptikuloj centrigis iliajn kritikojn je la evolua neprobableco, ke la anatomio de estaĵo naskita en alia mondo estus antropomorfa, je la netaŭgaj teknikoj per kiu oni ekektivigis la sekcon, je la kurioza simileco de la eksterterano kun la stereotipo imagita de la scienc-fikcio kaj je la okulfrapa mallerteco de la kameraisto, kiu filmis la plej nekredeblan scenon de la jarcento sen korekti la fokuson ĉiufoje, kiam li devis filmi la internajn organojn de la supozata alieno.
Kvankam la ĝeneraligita opinio estis, ke la eksterterano de la sekco estis simpla pupo, la polemiko ekestis baldaŭ: sen definitivaj pruvoj pri fraŭdo, ĉio povis esti vera kaj ĉio povis esti falsa. Sed la paso de l’ tempo pliigis la evidentojn, ke la fama sekco estis la plej granda fraŭdo de la historio de nifologio, elaborita kun la sola celo gajni famon kaj monon.
Fotogramo de la video de la falsa sekco.
LIBRO: Nifoj en Rusio kaj Sovetunio
En majo 2010, la eldonejo Nowtilus publikigis Expediente Soviet UFO, titolo en la hispana de rekomendinda verko pri la plej interesaj aferoj pri nifoj okazintaj en Rusio kaj Sovetunio.
La aŭtoroj, Paul Stonehill kaj Philip Mantle, prezentas en ĉi tiu libro la plej gravajn sekretajn kaj konfidencajn dokumentojn pri nifo-aferoj kolektitaj dum jaroj de studado kaj proksimigas al ni al la socia kaj historia kunteksto kie ili okazis.
Inter alie, la verko parolas pri la unuaj raportoj de la cara polico, la Evento de Tungusko, la afero Robozero, la obsedo de Stalin pri la flugantaj subtasoj, la frakaso de Dalnegorsk, la TU-134, la afero Voroneĵ, la incidentoj kun nifoj dum la militoj de Ĉeĉenio, ktp.
Astronomoj malkovras la unuan planedon ekster la Sunsistemo kiu povus esti loĝebla
Astronomoj de la Universitato de Kalifornio ĉe Sankta-Cruzo (UCSC) kaj de la Instituto Carnegie de Vaŝingtono (Usono) ĵus trovis, en distanco de ĉirkaŭ 20 lumjaroj, en la konstelacio Libra, la unuan ekzoplanedon kun bazaj karakteristikoj por esti loĝebla. La trovaĵo estis publikigita la 30-an de septembro (2010) en Astrophysical Journal.
La planedo, Gliese 581g, nomiĝas tiel honore al la stelo kiun orbitas, Gliese 581. La distanco de la korpo rilate al ĝia astro havigas al ĝi konvenan radiadnivelon por enteni likvan akvon en ĝia surfaco. “Mi opinias, ke estas 100% da eblecoj, ke la planedo enhavu vivon, ĉar ĝi prezentas kondiĉojn tre taŭgaj por tio”, klarigis hieraŭ ĉe gazetara konferenco la astronomo de la UCSC respondeca pri la esploro, Steven Vogt.
Alia el ĝiaj karakteristikoj estas ĝia meza temperaturo, inter -31ºC kaj -12ºC. Ĝia distribucio ne estas homogena, ĉar unu el ĝiaj duonoj restas ĉiam lumigita kaj la alia en konstanta mallumo. Tio generas grandan termikan stabilecon. “La vivo en ĉi tiu planedo estus tre agrabla”, aldonis Vogt. Laŭ la sciencistoj, la zono plej taŭga troviĝas en la limo inter ambaŭ scenejoj.
La astronomoj kalkulis, ke la altirforto de la planedo estas tre simila al tiu de la Tero, inter 1,1 kaj 1,7 fojoj la tera gravideco, kaj pro tio ĝi povas subteni atmosferon. La maso de la planedo estas inter 3 kaj 4 fojoj supera al tiu de la Tero, kvankam ĝia radio estas nur inter 1,2 kaj 1,5 fojoj pli granda. Rilate al ĝia kompozicio, la sciencistoj opinias, ke temas pri roka astro. Tamen, dum la Tero plenumas ĝian orbiton ĉirkaŭ la suno dum 365 tagoj, Gliese 581g faras tion dum 36,6 tagoj.
NIFO-DOSIEROJ 